 meijnigh mael roepen, ende gaf ons eten en drincken, beclagende ons altijt  Zeijde dickmaels waerom wij nu aende Zeecant woonde, niet na Iapan sochten  te gaen, daer op altijt tot antwoort gaven, dat den Co: ons niet wilden liceten-  tieren, dat wij den wegh niet en wisten, en ooc geen vaertuijgh hadden, om  wech te loopen, gaf ons daer op tot antwoort, offer aende Zeecant geen  vaertuijgen genoeg en waren, waer op wij Zijn excellentie op diende, dat ons die  niet toebehoorde, jndien ons misluckte dat ons den Co: niet alleen om ons  wegh loopen, maer mede omdat wij een andermans vaertuijg genomen  hadden, soude straffen, dit seijde wij om geen agterdocht bij haer soude sijn  waer Zijn excellentie (soo dickmaels sulcx zeijde) altijt seer lachte, wij nu eenige  cans siende, deden alle devoir, om een vaertuijg te becomen dog costen  noijt een becomen, daer te crijgen, door dien den coop altijt van eenighe wan-  gunstige menschen wiert omgestooten, den vertrocken gouverneur had omtrent  ses maenden in sijn bedieninge geweest, worde door last des Co:s opgehaelt  om sijn straffe regeeringe verschoonde edele nog onedel, lietse om een  geringe sake soo slaen daer van sij aen haer doot quamen, wiert daer over  bij den Co: met 90: slagen opde scheenen gestraft, ende voor sijn leven  wegh gebannen
|
