 quamen te vervallen, haer te verthoonen, opstaken, en riepen hollando,  nangasackij, wesen dat wij 't seijl souden strijcken, ende binnen wricken,  gelijck als wij verwonnen sijnde, terstont deden, quamen ons aen boort, ende  (ende)(scratched out) namen den man die aen 't roer sat in haer vaertuijgh over, cort  daer aen boucheerden ons voor een dorp, alwaer sij ons met een groot  ancker ende dick touw wel vertuijde, ende met wacht barken wel bewaerden  namen bijden voorgaenden man nog een over, die sij beijde aan lant brachten  ende haer ondervragende, dog conden malcanderen niet verstaen, aen lant  was alles in roer, ten leeck geen man die geen een of twee houwers  op sij hadde, wij sagen malcanderen met bedroeffden oogen aen, denckende  dat onse cost nu al gecoeckt was, sij wesen wel na nangasackij ende  woude beduijden dat daer onse schepen (lagen)(scratched out) en lantsluijden waren,  daermede sij ons wat trooste, dog niet sonder agterdocht, alsoo als inden val  Zijnde, het niet en conde ontcomen, ende te vreden wilde stellen, In d' nacht  quam daer een groote barcq de baij in wricken, ende leijde ons aan boort  alwaer (soo in nangasackij verstonden) en selfs ons daer bracht, de derde persoon  vande eijlanden was, die ons kende, ende seijde dat wij hollanders waren,  wees ofte beduijde, datter vijff schepen in nangasackij waren, dat over 4 a 5  dagen ons daer brengen soude, dat wij te vreden souden Zijn, dattet eijland  van gotto, d' Inwoonders Iapanders waren, en onder den keijser stonden  sij wesen waer wij vandaen quamen, waer op wij haer wesen en beduijden  soo veel conden, waer wij van daen quamen te weten van coree sij dat  wij over 13 Iaeren ons schip op een eijland verlooren hadden ende nu sochten na  nangasackij te gaen, om weder bij ons volcq te comen, waren doen met  malcanderen wat beter gemoet, dog al met vrees, doordien de Coreejers  ons wijs gemaect hadden, dat alle vreemde natie die op d' Iapanse eijlanden  vervallen doot geslagen worden, hadden doen wel 40 mijl op een onbekent  vaer water geseijlt, met ons onnosel Cleijn out vaertuijgh
|
